Naughty Girl

• a ty do kogo? - spytał rosły mężczyzna
• yyy... dzień dobry. Mam coś takiego – pokazała czarną kartę ochroniarzowi
• w takim razie, proszę wejść – otworzył jej drzwi, dziewczyna weszła do pustego lokalu, przy barze była tylko dziewczyna, która układała butelki.
• Mogę ci jakoś pomóc? - spytała
• tak, ty pewnie jesteś Sue?
• Tak, to ja – potwierdziła
• Stella dała mi tą kartę.
• Lena?
• Tak.
• Stella ci wszystko wyjaśniła? - przytaknęła – zdajesz sobie sprawę, co to za klub?
• Tak, wszystko wiem. Chodzi tu o...o specyficzny rodzaj tańca.
• Dokładnie. Nikt cię nie będzie do niczego zmuszać, chyba że sama będziesz chciała, to wtedy dogadujesz się z szefem. Jedynie prywatne występy i tu na sali.
• Prywatne?
• Tak, na górze są pokoje, albo tam za tobą – wskazała palcem, dziewczyna się odwróciła
• to odgrodzone frędzlami?
• Tak. Zawołam szefa, okey?
• Pewnie – uśmiechnął się, kilka minut później siedziała w gabinecie na przeciwko mężczyzny.
• Przeczytałaś? - spytał
• tak.
• I wszystko się zgadza?
• Tak, wszystko. Będę tancerką, nic więcej.
• Dokładnie.
• Wszystko się zgadza, według kodeksu pracy...
• znasz kodeks pracy?
• Tak, inne przepisy również. Nie ważne jaka praca, ale swoje prawa powinnam znać, prawda?
• Oczywiście. - skinął głową
• dostanę kserokopię?
• Po co?
• Jak to po co? Zgodnie z kod...
• oczywiście, że dostaniesz – przerwał jej – widzę, że głupia nie jesteś.
• Jeśli to komplement, to dziękuję. - nie odpowiedział
• wszystko się zgadza?
• Mam jedno pytanie.
• Więc słucham – mruknął
• rezygnuję w każdej chwili, bez konsekwencji? - spojrzałam mu w oczy.
• Tak – odpowiedział
• to wszystko okey – szepnęła. Dziewczyna westchnęła, wzięła pióro do ręki i złożyła podpis. Kopię schowała do teczki. Lena wymieniła uścisk dłoni z nowym szefem i wyszła.
• Chodź pokażę ci twój pokój – usłyszała za plecami
• mój pokój?
• Tak, tam będziesz mogła się przebrać. - wyjaśniła – taka garderoba. Nie jest za duża, ale zawsze coś.
• Myślałam, że wszystkie dziewczyny mają jeden...
• tą będziesz dzielić ze mną – uśmiechnęła się
• dzięki Sue – powiedziała wychodząc.
• Nie ma sprawy. Do jutra – wyszła z klubu. Udała się prosto w stronę domu. Zrobiła obiad i czekała na siostrę. W tym czasie przygotowała rzeczy dla młodszego brata.
  Mesut
• Co robisz jutro wieczorem? - spytał przyjaciela
• chcę jakoś porozmawiać ze Stellą, może w końcu wpuści mnie do domu – mruknął
• Sami, takich lasek na świecie jest tysiące. Z małymi różnicami – zaśmiał się
• z jakimi?
• Jedne bardziej chętne inne mniej. - wyjaśnił
• Mesut...kobieta to nie rzecz, to istota...
• z cyckami i tyłkiem – dokończył
• z uczuciami. One czują, kochają, cierpią – wymieniał
• oczywiście, że czują – mruknął – kiedy to mają....
• Czekam na dzień kiedy się zakochasz – przerwał mu- zakochasz, może z wzajemnością, a może i nie. Może złamie ci ona serce, dowiesz się co znaczy kochać i cierpieć jednocześnie. Jak to fajnie...
• przestań – syknął – mnie to nigdy nie spotka.
• Nigdy nie wiesz co cię spotka – odpowiedział
• jak chcesz, jutro wieczorem będę w klubie. - mruknął i wyszedł
  Lena
• Wychodzę jutro wieczorem – szepnęła, gdy jechały autobusem do szpitala
• gdzie? - spytała siostra
• do pracy.
• jak do pracy? To co ty właściwie będziesz robić?
• Będę kelnerką, to wszystko – skłamała – lepsze to niż szef zboczeniec.
• Damy sobie radę – uśmiechnęła się. Gdy dojechały na miejsce, Ana skierowała się do pokoju brata, a Lena poszła porozmawiać z lekarzem. Usiadła w fotelu i przeglądała wyniki ostatnich badań
• jego stan się poprawia. Pomału, ale jest co raz lepiej.
• Czyli nadal nie ma pewności, że z tego wyjdzie? - spytała
• jeśli poddalibyśmy go operacji, to była by 100% pewność.
• Na nią potrzebne są pieniądze – mruknęła
• skontaktujcie się z jakąś fundacją, pomagają uzbierać pieniądze.
• Są bardziej potrzebujący – przerwała – damy sobie radę, uzbieram te pieniądze.
• Mogę ci tylko gratulować wytrwałości. - powiedział lekarz
• dziękuję – oparła i wyszła z gabinetu. Przeszła przez korytarz, weszła do pokoju brata, siedział na łóżku na przeciwko niego siedziała Ana i grali w Chińczyka.
• Lena!
• Cześć Crio – przytuliła brata – jak się czujesz
• dobrze, ostatnio jestem bardziej senny, ale nie martw się – odpowiedział – a wczoraj zaczął ruszać mi się ząb, zobacz!
• No to świetnie. Jak będziesz grzeczny i ząb sam wypadnie, bez twojej pomocy, to przyjdzie wróżka zębuszka i przy...
• o imieniu Lena...Lenka, ja wiem, że wróćki zębuszki nie istnieją, święty Mikołaj wysyła swojego pomocnika,a nie wróżkę. - dziewczyna tylko się uśmiechnęła. Zagrali w trójkę kilka rundek, pojechały dopiero gdy chłopiec zasnął. Gdy wróciły do domu rozeszły się do swoich pokoi. Lena wyciągnęła z torebki telefon i zadzwoniła.
• Cześć Lena – usłyszała
• cześć, słuchaj...co z tymi strojami?
• Mam coś dla ciebie, mogłabyś do mnie przyjechać? - spytała
• pewnie. Wyślij mi adres i niedługo u ciebie będę.
• To do zobaczenia – zadzwoniła po taksówkę, ubrała buty i wyszła z domu. Kwadrans później była na miejscu. Weszła do windy i wjechała na trzecie piętro, drzwi otworzyła jej ciężarna dziewczyna
• cześć Stella.
• Cześć, miło cię widzieć – przywitały się pocałunkiem. Do salonu Stella przyniosła sporej wielkości pudło – nosisz ten sam rozmiar co ja. Powinno pasować – wyciągnęła kilka strojów – jak na karnawał w Rio, ale takie stroje mamy mieć. Ta sukienka jest świetna, same frędzelki. - podała jej czerwoną kreację – przymierz.
• No dobra – odparła
• umiesz chodzić w szpilkach?
• Przez trzy lata od poniedziałku do piątku w niczym innym nie chodziłam i nie biegałam. Więc nie powinno być problemów.
• No raczej – zaśmiała się
• chyba pasuje – szepnęła
• chyba? Jest świetna, mam jeszcze czarną, ale bardziej kusą...zresztą weźmiesz wszystkie, potem sobie coś jeszcze znajdziesz.
• Dziękuję – uśmiechnęła się
• nie ma za co. Coś cię martwi?
• Życie codzienne – szepnęła
• coś nie tak z Crio?
• Jego stan się poprawił, ale lekarz mówi, że jeśli poddamy go operacji to na sto procent będzie zdrowy, a na to potrzebne są pieniądze.
• A fundacje?
• Inne dzieci bardziej ich potrzebują ja sobie jakoś poradzę...no dobrze, ale nie zarobię ich będą tylko ubrana.
• Będziesz tańczyć. Miałaś jakieś do czynienia z tańcem
• teledyski Shakiry i Beyonce się liczą? - spytała
• jakaś to podstawa. - zaśmiała się – pokażę ci kilka ruchów i filmików.
  Następnego dnia, wieczorem
• Gotowa na pierwszy dzień? - spytała barmanka
• powiedzmy, że tak.
• Wypij to – podała jej szklankę – spokojnie, nie upiję cię.
• Dzięki – odparła próbując kolorowego drinka
• proszę, a teraz idź zrobić makijaż i się przebierz. Za godzinę będziesz kołysać biodrami w tamtym miejscu. - wskazała na podest
• a..a to nie jest czasem jakiś...no...yyy...
• tam siadają stali klienci. Nie martw się, będzie dobrze dasz radę, Stella mówiła, że jesteś w tym dobra... a ona wie co mówi.
• Dziękuję – odpowiedziała
• a poza tym, jestem tutaj...tylko nie mów znów dziękuję, słyszałam to setki razy, na prawdę nie ma za co.
• Okey, to widzimy się za godzinę. - Lena odeszła do ich wspólnej garderoby, przebrała się i zrobiła ciemniejszy makijaż, usta lekko musnęła cielistą pomadką, ubrała szpilki i wszyła.
  Mesut
• Cześć Sue – przywitał się siadając na stołku barowym
• cześć, na co masz ochotę
• może na whisky.
• On the rocks?
• Idealnie. - podała mu szklankę trunku, rozejrzała się po sali i zobaczyła Lenę ubraną w czerwoną sukienkę i czarną długą marynarkę, poruszała ciałem w rytm muzyki. Niemiec wypił zawartość szklanki i odwrócił się w jej stronę – co to za dziewczyna?
• Jest nowa – odparła
• a jak się nazywa?
• Naughty girl...

Mam pomysł na pewną historię składającą się z dwóch - trzech rozdziałów, ale pierw skończę Naughty Girl.

Myślicie, że Mesut się zmieni? albo Lena?